Dag 5 - naar Tinerhir

Ook dit hotel had een zwembad. Alweer geen gebruik van gemaakt, ze houden niet van het opwamen van water, lijkt het.
Na het ontbijt eerst maar even wat geld gehaald. Het gaat sneller dan gedacht.
Daarna in zuidwestelijke richting Tinerhir. De eerste stop is bij een oerwaterleiding. Namelijk die van de Grieken, dus voor de aquaducten van de Romeinen. het principe werkt als de stelling van Pythagoras. Je graaft een ondiep gat bij een oase,vervolgens een stuk tunnel, manshoof en een Renault R4 kan erdoor heen rijden. Weer een put aan het eind van het stuk tunnel. Alleen is de put nu iets dieper omdat de grond oploopt, enz. dan zie je de diepste putten bij de bergen. Als je al verdwaalde en je zag die typische heuvels van de putten, dan hoefde je alleen maar bergafwaarts die putten te volgen om vervolgens bij een oase te komen. Slim en handig, lang geleden. Dit systeem is destijds aangelegd voor de caravanen (waarvan wij er ook nog een hebben gezien). Het vreemde hagadisachtige teken is het teken dat aanduid dat je in berberland bent. Bij de koffiestop stond op een grond bij het restaurant de verwijzing naar het toilet. Na nog een enkele stop, o.a. om even dromedarissen van dichtbij te bekijken, richting van de Todrakloof. Eerst vanaf een heuvel de plaats Tinerhir en omgeving bekeken. Wat een pracht en hoe goed is de loop van de rivier te volgen met al dat groen. Vervolgens de kloof ingereden. En dan denk je dat de Samariakloof op Kreta hoog is, de Todrakloof is nog hoger, namelijk 300 meter. Heel indrukwekkend. In de kloof eerst een riviertje overgestoken over een smalle plank en daarna in een soort Ghadafi tent de lunch gebruikt. Trouwens, in de bus Frans toegezongen, hij is jarig. Na het bezoek aan de kloof een Palmenbos bezocht. Onze gids, een kleurrijk aangeklede berber, leidde ons rond en dan merk je dat een beetje kennis van de Franse taal wel handig is, want hij sprak alleen berbers of Frans. Gelukkig hadden wij ook nog Mustapha, die ook nog een vertaling gaf. 's Avonds bij het hotel, ook een kashbah, niet alleen de verjaatdag van Frans gevierd, maar ook de 39ste trouwdag van Leo en Thea. Met dat stel trokken Anja en ik steeds meer op. Na een leuk feestje en wat versnapering ons bed maar weer opgezocht.