Naar Lucelle

Vanmorgen om half negen was Guus met de Tiguan op de Bijenvlucht. Eerst de spullen ingeladen, niet na nogmaals te hebben gecontroleerd of we alles wel hadden. Vervolgens koffie gedronken en Anja ten afscheid gezoend (wat een taalgebruik, ha, ha) en op weg naar Lucelle.
Guus beet het spits af. Lekker weer om te rijden, niet te warm. Ook niet te gek druk en na 3 koffie-/eetstops waren wij vlak bij Basel, net voor de grens met Zwitserland. Guus wilde heel graag tanken, want de display van de auto gaf aan dat er binnen ongeveer 100 kilometer getankt moest worden. Guus durfde niet zonder te tanken de laatste 50 kilometer te rijden. Geen probleem, al snel een brandstofpomp gevonden en de tank gevuld. En als je dan toch van de snelweg weg bent, dan kun je net zo goed binnendoor gaan rijden, ofwel de kortste route. Wat een fantastische laatste kilometers waren dat door het Franse heuvellandschap en door pittoreske dorpen met de meest fantastisch gekleurd gepleisterde vakwerkhuizen, roze, rood, geel, blauw, groen, zo gek kun je het niet bedenken.
Om half zes waren we dan bij het hotel. Prachtig, weliswaar afgelegen, gelegen half in een bos op een heuvel. Heerlijk gegeten, niet al te goedkoop, maar de prijs-/kwaliteitverhouding was zeer acceptabel. Na het eten een stuk gewandeld en vervolgens de auto maar meteen bestickerd, het was toch nog licht. Op naar de kamer, even bloggen, nog wat lezen en op tijd naar bed. Morgen weer op tijd op, we willen niet over de snelweg naar Italië. Ben gisteren hondsverkouden geworden. Hoop dat het met het mooie weer snel over is.