Dagje Korbach, Schloss Waldeck en Ederseesperre

We zijn gisteravond gaan eten bij Alt Usseln. Lekker eten, niet belachelijk veel, Anja kon ook een seniorenportie bestellen, waardoor ook zij kan genieten van een maaltijd die er niet al meteen als een berg uitziet. Wij hebben heerlijk gegeten, stuk simpeler dan gisteren, maar zeker zo smakelijk. En Wat leuk is op de kaart staan Kaiserschmarn en Fritatensupe, typisch Oostenrijkse gerechten. Inderdaad, de kok en eigenaar is Oostenrijker. Hij kookt simpel en lekker. Je zit bij hem en zijn vrouw, die bedient, op je gemak en je voelt je echt gast, in alle eenvoud. En natuurlijk hebben wij als dessert Kaiserschmarn gegeten.
Na een welverdiende nachtrust en alweer een geweldig ontbijt besloten om een toer van ongeveer 115 km te maken.
Als eerste stop is de stad Korbach gekozen. Na de auto voor een schijntje op een parkeerterrein te hebben gezet te voet richting de Altstadt gelopen. Eerst door een mooie winkelstraat en daar een stop gemaakt bij een mega soort Kruidvat, genaamd Müller, en daar wat middeltjes voor Anja gekocht. Vervolgens naar een stukje Korbach waar je je in de Middeleuwen waant. Prachtige oude vakwerkhuizen, kerken en stukken muur. Deze Altstadt straalt onverwacht een weldadige rust uit. Je hebt geen idee middenin een grote stad te zijn. Na een toch wel pittige wandeling terug bij de auto en op naar een plek om een kop koffie te drinken. Ja, dat kon ook in Korbach, maar de parkeermeter liep door. Gelukkig reden we langs een pompstation. Daar meteen à raison van € 1,32 getankt en er was ook koffie te koop. Voor € 1,80 hadden we een beker vol. Na de koffie te hebben genoten op naar Waldeck naar het plaatselijke Schloss. Bijna voor een appel en een ei de auto op een pakeerterrein gezet en omhoog, bijna geklommen, gelopen naar het kasteel. Boven aangekomen heb je een prachtig overzicht over de omgeving van het kasteel, dat op een berg ligt, trouwens. En, in tegenstelling tot gisteren, schim t de zon en is het dus helder. We hebben lekker in de zon staan genieten van het uitzicht. Enkele honderden meters lager ligt, alweer, een stuwmeer, de Edersees. Juist door de flikkering van de zon op het water krijg je de meest mooie effecten. Na wat knuffels voor de meiden te hebben gekocht, terug naar de auto en op naar de Ederseesperre, de stuw dus. Eerst een paar kilometer verkeerd gereden en uiteindelijk een geweldige rit langs de oevers van het meer gehad. Bij de stuw zijn parkeerterreinen waar je je eerdergekochte parkschein nogmaals kunt gebruiken tot de op het kaartje geprinte tijd. Een wandeling over deze stuw duurt toch behoorlijk langer dan die over de Diemelseesperre. Er ligt ook een veel groter stuwmeer, namelijk 25 vierkante kilometer. Er was echter heel weinig neerslag gevallen waardoor het waterinsect extreem laag was. Enerverend om te zien. Genietend, ook hier, van de omgeving en enormiteit van het bouwwerk zijn we uiteindelijk teruggegaan naar de auto. De terugweg voerde ons eerst kilometer na kilometer langs het stuwmeer. Een leuk stuk bochtige weg om even lekker te sturen, niet te snel, want dat vindt Anja niet prettig. De terugweg naar Usseln voerde ons over mooie binnenweggetjes en om 17.00 uur waren wij terug in Usseln. Daar eerst even langs de Aldi gereden om wat drinken en wat eten te halen. Voordat wij naar ons Haus terugreden eerst even bergaf gereden om te vragen of ons restaurant, dat van gisteren, wel open was. Want dinsdag is de Ruhetag na de feestdag en vele restaurants waren ook dicht. Gelukkig Alt Usseln niet. Terug bij ons Haus eerst even wat gedronken en uitgerust en vervolgens weer te voet naar het restaurant. Waarom weer dat van gisteren? Om het feit dat je je er op je gemak voelt. En ja, ook vandaag lekker gegeten.. Na met klem te hebben beloofd dat wij Loet en Rob, de eigenaren van ons Haus, de groeten zouden doen van Gaby en Andreas en de rekening van € 34,- te hebben betaald, weer teruggekomen naar het Haus. Moe maar voldaan op tijd naar bed.