Dag 6 naar Noordwijk

Alweer de laatste dag van een enerverende week.
Vanochtend alweer vroeg, 6 uur, op om op tijd op de test bij Eindhoven te komen. Iets eerder zelfs omdat ik proevenchef ben, dus verantwoordelijk voor het goed verlopen van de test. Na een lekker ontbijt, vrij uitgebreid zelfs, de spullen ingeladen en op weg voor een rit van 11/2 uur naar De Lansard bij Eindhoven. Daar aangekomen bleek het een kartcircuit te zijn waar ik al eerder, een paar jaar geleden, met Albert een proef heb gedraaid. Eerst een rondje gereden of e.e.a. conform het voorbeeld was opgesteld, daarna de startplek in orde gemaakt en de taken verdeeld. Eerst even bij de kartbaanbaas kennis gemaakt, dus weer kennis gemaakt, en koffie gedronken. Op tijd heeft iedereen zijn plek ingenomen en konden wij de test door de uitzetter laten controleren. Alles ok en wij mochten beginnen. Om half elf kwam de eerste deelnemer en kon het spel op de wagen. De ploeg kon het tempo goed aan en wij hebben regelmatig kunnen constateren dat het, ondanks goede instructies in het routeboek, goed fout kon gaan. Bijvoorbeeld, er staat dat er een stop en go moet worden uitgevoerd, dus op een bepaald punt helemaal tot stilstand komen en dan weer verder rijden, en dan zien wij dat een aantal deelnemers toch gewoon door rijdt zonder te stoppen. Wij kregen ook 80 deelnemers van partners en juist bij die ging het op dat punt heel vaak mis, ondanks het feit dat wij dat hebben uitgelegd. Maar ja, de partners mogen één dag op zaterdag proeven aan het rijden van de Tulp. Zonder sponsoren geen Tulpenrallye. Ondanks het feit dat nog niet alle partnerdeelnemers waren gepasseerd hebben wij besloten om 14.00 uur de tent te sluiten. De kartbaan zou vanaf 14.30 uur voor een ander evenement worden ingericht, wij moesten dus wel. Bij het instappen na het opruimen verstapte Guus zich en schoot de pijn weer in zijn rug en dat terwijl wij samen zonder problemen de start hadden verzorgd. Heel vervelend. Gelukkig konden wij meteen richting Noorwijk. Ook weer 1 1/2 uur rijden. Onderweg een stop gemaakt om even wat te eten, want dat hadden wij nog niet gedaan. En wat blijkt, juist op die parkeerplaats stonden de koffiejongens. Wel fijn, zo'n vers bakske koffie. En nog veel prettiger dat er ook een wagen stond met warme saucijzenbroodjes. Bij die goede koffie een lekkere aanvulling. Na de koffie en drie van die broodjes weer op weg naar Noordwijk. Daar aangekomen de spullen van de organisatie ingeleverd, wat korenwijn gedronken bij een haring. Nee twee korenwijntjes bij drie haringen. Die twee lekkernijen horen standaard bij het finishen in Noordwijk. Uiteraard hier en daar nog wat deelnemers en collega's gesproken en vervolgens vroeg op weg naar huis gegaan omdat Guus nogal last van zijn rug had.
Wij hebben een geweldige, vermoeiende, week gehad. Heel goed samengewerkt, veel van het landschap genoten, en samen lol gehad. Jammer dat de rug Guus af en toe in de weg zat, maar ondanks dat, bij leven en welzijn, volgend jaar weer. Wij vinden dat spelletje veel te leuk. Bij de Tulp horen, ook als marshal, is een soort verslaving en daarbij komt, volgend jaar is nummer 65 aan de beurt en tevens mijn twintigste sinds 1997. Ja, een jaar gemist omdat neef Eric met zijn vrouw Barb uit Canada in Nedeland was en bij ons logeerde.