Dag3 - Cambridge en Ely
Door: thefonz
Blijf op de hoogte en volg Fons
25 Maart 2011 | Verenigd Koninkrijk, Cambridge
Een beetje op tijd opgestaan en van een English breakfast (behalve de worstjes) genoten. Ondanks het wat oubollige uiterlijk is het goed toeven in de eetzaal.
Vandaag eerst met een gids een stadwandeling door Cambridge gemaakt. Je verbaast je over deze universiteitsstad. Afgezien van de 30 colleges, waarlangs wij gaan en waar wij bij enkelen de tuin en de kapel moggen bezoeken, is het centrum een samenraapsel van stijlen, soms mooi en soms lelijk. Maar ja, waar zie je dat niet. Over het algmeen is het een mooie oude stad. Trouwens, wij worden verrast door de geplastiviseerde affiches van het concert, dat wij gaan geven. Ze hangen op hekken bij pleintjes samen met nog meer aankondigingen. Heel apart om het eigen koor genoemd te zien worden.
Na de stadswandeling naar de bus en op naar Ely, waar een grote kathedraal staat. Uiteraard,n gezien onze inrteresse, gaan Thijs en ik die bezoeken. Gelukkig is het een korte reis naar Ely en een korte wandeling brengt ons bij een kathedraal die, als het helder is, al van ver is te zien.
Thijs en ik besluiten, na een smakelijke lunch, een volledige toer door de kerk te maken. Dus toegang, glas in lood museum en octagoonbeklimming. Niet goedkoop, maar het lijkt ons interessant. dat is het ook geworden. Het glas in lood museum heeft een collectie die loopt van de Middeleeuwen tot aan nu. Er hangen prachtige stukken.
De kathedraal zelf is lang en hoog en, gezien het feit dat ik orgelles heb gehad, zoek ik het orgel. Het is er wel, maar blinkt niet uit door schoonheid. De kerk wel. Met een grote geschiedenis.
Voorafgegaan door, wat later bleek, een geweldige gids (John) aan de beklimming van het octagoon begonnen, niet nadat hij ons had uitgelegd wat een octagoon is en hoe de achtkant is gebouwd; in een tijd waarin nog niet allerlei hulpmiddelen ter beschikking stonden. Het octagoon op de kathedraal van Ely is een achtkantige opbouw op de plaats waar in het verleden een toren heeft gestaan. In het plafond is een Christuskop geschilderd, die de mensen van bovenaf bekijkt. In de acht kanten staan engelenfiguren. John heeft een bijzonder humorvolle manier van vertellen. Zo werd ons verzocht de rugzakken e.d. maar op de 1e verdieping te laten. Er zou een nauwe doorgang komen. Inderdaad, zo nauw dat een vent langer dan 1.90 meter en een van 1.90 meter (Thijs en ik) ons met enige moeite (en afnemende lenigheid (leeftijd???)) door de ingang naar een volgende wenteltrap konden wurmen. John liet ons de kunstige constructie van het octagoon in ware grootte bewonderen en tot onze verbazing gingen een aantal luiken, met daarop engelen geschilderd, open en konden ook wij naar beneden de kerk in kijken. De laatste etappe voerde ons naar de trans. Helaas, het was wel mooi weer, maar ook erg heiïg, waardoor wij maar een 6- tot 7-tal mijlen vver konden kijken. Hier werden Thijs en ik nog bedankt voor het feit dat onze voorouders de streek daar hadden drooggelegd. John deed dat op zijn zeer eigen wijze.
Na de afdaling weer naar de bus en terug naar Cambridge. Op mijn voorstel zijn Thijs en ik naar het zichzelf Original Fish and Chips noemende restaurantje gelopen en daar van een uitstekende maaltijd genoten. terug naar het hotel, muziek opgehaald en naar King's College Chapel. Een aparte ervaring om een dergelijk beroemd bouwwerk te mogen betreden. De bewondering duurde niet lang, want van ons werd verwacht dat wij ons naast en tussen Engelse cololegazangers gingen voegen, waarna de eerste repetitie van twee koren en een orkest een feit werd. Wat een respect voor Tim, de Engelse dirigent, die het hele spul in hetr gareel kreeg. Zeker gezien het feit dat er een wel zeer aparte accoustiek was. Je hoorde nauwelijks je eigen buren. Al met al een spannende, maar toch veelbelovende avond.
Daarna wat gedronken en terug naar het hotel. Onderweg werden wij bij een dancing en een disco vergast op wel zeer schaars geklede dames, die allemaal luid kwetterend op heren stonden te wachten om mee naar binnen te worden genomen. En dan te bedanken dat het niet echt warm was. Ons groepje moest toch meerdere heren aan de haren meesleuren om te voorkomen dat zij door het verkeer zouden worden aangereden, dan wel met open mond bleven staan staren (GEINTJE!).
Redelijk op tijd naar bed gegaan.
Vandaag eerst met een gids een stadwandeling door Cambridge gemaakt. Je verbaast je over deze universiteitsstad. Afgezien van de 30 colleges, waarlangs wij gaan en waar wij bij enkelen de tuin en de kapel moggen bezoeken, is het centrum een samenraapsel van stijlen, soms mooi en soms lelijk. Maar ja, waar zie je dat niet. Over het algmeen is het een mooie oude stad. Trouwens, wij worden verrast door de geplastiviseerde affiches van het concert, dat wij gaan geven. Ze hangen op hekken bij pleintjes samen met nog meer aankondigingen. Heel apart om het eigen koor genoemd te zien worden.
Na de stadswandeling naar de bus en op naar Ely, waar een grote kathedraal staat. Uiteraard,n gezien onze inrteresse, gaan Thijs en ik die bezoeken. Gelukkig is het een korte reis naar Ely en een korte wandeling brengt ons bij een kathedraal die, als het helder is, al van ver is te zien.
Thijs en ik besluiten, na een smakelijke lunch, een volledige toer door de kerk te maken. Dus toegang, glas in lood museum en octagoonbeklimming. Niet goedkoop, maar het lijkt ons interessant. dat is het ook geworden. Het glas in lood museum heeft een collectie die loopt van de Middeleeuwen tot aan nu. Er hangen prachtige stukken.
De kathedraal zelf is lang en hoog en, gezien het feit dat ik orgelles heb gehad, zoek ik het orgel. Het is er wel, maar blinkt niet uit door schoonheid. De kerk wel. Met een grote geschiedenis.
Voorafgegaan door, wat later bleek, een geweldige gids (John) aan de beklimming van het octagoon begonnen, niet nadat hij ons had uitgelegd wat een octagoon is en hoe de achtkant is gebouwd; in een tijd waarin nog niet allerlei hulpmiddelen ter beschikking stonden. Het octagoon op de kathedraal van Ely is een achtkantige opbouw op de plaats waar in het verleden een toren heeft gestaan. In het plafond is een Christuskop geschilderd, die de mensen van bovenaf bekijkt. In de acht kanten staan engelenfiguren. John heeft een bijzonder humorvolle manier van vertellen. Zo werd ons verzocht de rugzakken e.d. maar op de 1e verdieping te laten. Er zou een nauwe doorgang komen. Inderdaad, zo nauw dat een vent langer dan 1.90 meter en een van 1.90 meter (Thijs en ik) ons met enige moeite (en afnemende lenigheid (leeftijd???)) door de ingang naar een volgende wenteltrap konden wurmen. John liet ons de kunstige constructie van het octagoon in ware grootte bewonderen en tot onze verbazing gingen een aantal luiken, met daarop engelen geschilderd, open en konden ook wij naar beneden de kerk in kijken. De laatste etappe voerde ons naar de trans. Helaas, het was wel mooi weer, maar ook erg heiïg, waardoor wij maar een 6- tot 7-tal mijlen vver konden kijken. Hier werden Thijs en ik nog bedankt voor het feit dat onze voorouders de streek daar hadden drooggelegd. John deed dat op zijn zeer eigen wijze.
Na de afdaling weer naar de bus en terug naar Cambridge. Op mijn voorstel zijn Thijs en ik naar het zichzelf Original Fish and Chips noemende restaurantje gelopen en daar van een uitstekende maaltijd genoten. terug naar het hotel, muziek opgehaald en naar King's College Chapel. Een aparte ervaring om een dergelijk beroemd bouwwerk te mogen betreden. De bewondering duurde niet lang, want van ons werd verwacht dat wij ons naast en tussen Engelse cololegazangers gingen voegen, waarna de eerste repetitie van twee koren en een orkest een feit werd. Wat een respect voor Tim, de Engelse dirigent, die het hele spul in hetr gareel kreeg. Zeker gezien het feit dat er een wel zeer aparte accoustiek was. Je hoorde nauwelijks je eigen buren. Al met al een spannende, maar toch veelbelovende avond.
Daarna wat gedronken en terug naar het hotel. Onderweg werden wij bij een dancing en een disco vergast op wel zeer schaars geklede dames, die allemaal luid kwetterend op heren stonden te wachten om mee naar binnen te worden genomen. En dan te bedanken dat het niet echt warm was. Ons groepje moest toch meerdere heren aan de haren meesleuren om te voorkomen dat zij door het verkeer zouden worden aangereden, dan wel met open mond bleven staan staren (GEINTJE!).
Redelijk op tijd naar bed gegaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
