De vijfde dag

Na wat boodschappen te hebben gedaan, richting Osoyoos dwars door het dal van de Okenagan rivier. Veel groen om ons heen, hoewel, als je een paar honderd meter naar rechts en links keek, zag je de begroeing van de woestijn. Want dat is het zuiden van het Okenagan. De bevloeiing zorgt voor de mogelijkheid van fruitteelt en wijnbouw. Na een lunch bij een punt waar vroeger een buis is gemaakt om het water door te laten, reden wij naar het Desert Cultural Centre. Eeen klein maar verschrikkelijk mooi ingericht museum over de cultuur van de Indianen (nu First Nations genoemd) die in dit gebied woonden en nog wonen. Twee bijzonder interessante filmpresentaties gaven een beeld van de cultuur en de heilige plekken van deze bewoners. Ook hoe zij uiteindelijk zelf het onderwijs gingen regelen, waarbij de eigen cultuur ook werd gesteund en onderwezen. Dat was heel bijzonder als je bedenkt dat de indianen pas in 1951 stemrecht kregen. Heel indrukwekkend. In het buitengebied was het bloedheet. Wat wil je ook in de woestijn met veel begroeiing. En ik maar denken dat het altijd om zand of stenen gaat.
Op de terugweg langs een heilige plaats gereden "Spotted Lake" en daarna via een omweg terug naar Summerland over een weg waar Anja en ik in 2002 ook in de regen hebben gereden. Nu met zon, toch heel anders. Maar mooi blijft het.
Vanaf morgen de grote trek naar het Noorden.