De vierde dag

Vandaag kwam Hettie, mijn tante, erachter dat ik bergschoenen had meegenomen. De planning van de dag werd direct op z'n kop gezet en er werd van alles voorbereid om een stevige wandeling te gaan maken. Wel eerst even veters voor die schoenen regelen, want die heb ik in Nederland niet gecontroleerd. Gelukkig dat wij het nu ontdekten en niet later. Eerst reden we naar Penticton, zuidelijk van Summerland, waar zij mij een heel bijzonder tijdwaarnemingsapparaat liet zien. Een van de vier op de hele wereld en het systeem stamt van lang geleden. Vervolgens nog daarna nog een paar kilometer verder zuid alwaar de auto aan de kant van de weg werd gezet. Bergschoenen aan en lopen. Ja, dat had je gedacht. Het werd stevig klimmen en niet een beetje omhoog, nee soms licht zigzaggend, anders werd het te zwaar. De klim was ca. 1 1/4 uur en de moeite waard. Zij liet mij authentieke muurschilderingen van de indianenstam uit de buurt zien. Ook prettig was het picknicken op de berg met uitzicht over een meer richting Penticton. Na de afdaling verder naar het zuiden gereden en een ijsje eten. Hettie nam een baby-ijsje en ik wilde niet 1 maar twee van die bolletjes. Dat werden twee scheppen en niet twee bolletjes en dus een complete maaltijd. Na het nuttigen een lief klein park belopen (Vaseur Lake park) en daarna heeft zij mij de omgeving verder laten zien door achterafweggetjes te rijden. Een, weliswaar vermoeiende, maar enerverende dag in de Okenagan (zo heet dat fruit en wijngebied). Trouwens, wij hebben heerlijk gegeten bij Original, downtown Summerland, aan het meer.