De elfde dag

Helaas, een dag later dan verwacht. Het internet in Fort St. John lag plat.
Vanuit Chetwynd op weg naar Fort St. John via Hudson`s Hope. Een mooie rit. Even voor Hudson's Hope eerst een klein park ingereden (Alwin Holland), heel mooi en een heel aparte manier van bomen planten, namelijk als een soort muur. Verderop heb ik naar de Peace canyon Dam gekeken. Redelijk indukwekkend. Vervolgens in Hudson's Hope naar de weg naar de grote dam gevraagd. Een dikke 40 kilometer noordwest van Hudson`s Hope bevindt zich de grootste waterkrachtcentrale van Canada (door familie de eerste dam genoemd). Produceert eenderde van het totale vermogen voor Canada. De dam die is gebouwd is samengesteld uit de morenen van de vroegere ijstijd en heeft een basis van 800 meter en is 2 kilometer lang. Ik heb de rondleiding op 230 meter onder de grond meegemaakt. Zeer interessant en de moeite waard te doen. Eric, mijn neef, raadde het mij aan en hij had niets te veel gezegd. Ook zijn daar de afdrukken van enkele dinosaurissen te bewonderen. De originelen zijn gevonden tijdens het droogleggen van de rivier om de dam te kunenn bouwen. Er zijn daar 1700 "voetafdrukken" gevonden. De verdere tocht naar Fort St. John was bijzonder mooi. Je volgt de de Peace River die in een diep dal ligt. Even voor de afslag naar de Alaska Highway is een stijl stuk weg omhoog en bovenaan gekomen, wat een geweldig uitzicht! In Fort St. John een poging gedaan het oude adres van tante Nel te vinden. Een probleem op zich omdat namen van straten zijn veranderd. Ook de oude werkgever van Ben bezocht. Helaas de eigenaar was niet aanwezig, de groeten worden nu schriftelijk overgebracht. Mijn doel, om te zien waar de familie Meyer heeft gewoond, is bereikt.