De achtste dag

Eric heeft niet te veel gezegd. Ga daar een niet een paar uur, maar een dag heen. Het was meer dan de moeite waard. Overal op straat, hoewel straat, het is harde aarde, zijn mensen in kleding uit de tweede helft van de 19de eeuw bezig mensen aan te spreken, dingen te vertellen, met elkaar ruzie te maken, rechters weg te stemmen, of gewoon aanwezig te zijn en antwoorden te geven op vragen. Jawel, antwoorden die op de tijd van toen slaan. De demonstratie van het waterwheel en de bijbehorende show was zowel leerzaam, ze lieten zien hoe goud uit aarde werd gespoeld, maar zeker ook erg leuk. De twee personen die de show gaven, maakten er een heuze toneelvoorstelling van. Ook de show in het theater was meer dan de moeite waard. Ondergetekende mocht ook nog optreden, samen met een van de artiesten deden wij, drie artiesten en drie mensen uit de zaal, een stuk dat iedereen kent, namelijk een variant op Old MacDonald has a farm. erg leuk. 's Middags een onweersbui mogen genieten, gelukkig zat ik net binnen een kop koffie te drinken. Verder de middag doorgebracht met kijken en luisteren. Aan het eind van de middag bleek de plaatselijke smid een Nederlander uit Enschede te zijn. Later kwam zijn vrouw er ook nog bij en ik heb zeker een uur met ze staan babbelen. En dat niet alleen, een van hun kinderen kwam er ook nog bij en die gaf als 1 1/2 jarige een demo hamergebruik. Een hartendief. Op aanraden van meerdere personen de maaltijd gebruikt bij de plaatselijke Chinees. Nog niet zo lekker Chinees zitten eten als bij deze Chinees. Er werd gevraagd of ik pittig wilde en dat heb ik gekregen. Of er een engeltje enz.